Αντισυνταγματική η τραπεζική εγγυητική επιστολή για εκτέλεση αποφάσεων κατά του Δημοσίου

Μονομερή παραβίαση υπέρ του δημοσίου της συνταγματικά κατοχυρωμένης ισότητας ανάμεσα στους διαδίκους, συνιστά, μεταξύ άλλων, η νομοθετική διάταξη που προβλέπει ότι για να εκτελεστεί σε βάρος του μη τελεσίδικη δικαστική απόφαση απαιτείται τραπεζική εγγυητική επιστολή.

Αυτό έκρινε η Διοικητική Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ασχολήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 326 του νόμου 4072/2012, η οποία απαιτεί την ύπαρξη τραπεζική εγγυητικής επιστολής προκειμένου να εκτελεστούν αποφάσεις που υπόκεινται σε ένδικα μέσα.

Με το νόμο του 2012, που τροποποίησε παλαιότερο νομοθέτημα (Ν. 3068/2002), και συγκεκριμένα με το άρθρο 326 ορίζεται ότι η εκτέλεση αποφάσεων που δεν είναι αμετάκλητες και μπορούν να δικαστούν σε επόμενο, ανώτερο, βαθμό, από την οποία απορρέει χρηματική υποχρεώση του δημοσίου σε πολίτη, επιχείρηση κ.λ.π, γίνεται μόνο κατόπιν προσκόμισης εγγυητικής επιστολής Τράπεζας. 

Η ίδια διάταξη ορίζει ότι η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται μετά από την προσκόμιση πιστοποιητικού έκδοσης αμετάκλητης δικαστικής απόφασης.

Με την 9/2013 απόφασή της η  Διοικητική Ολομέλεια του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι η επίμαχη νομοθετική διάταξη είναι αντισυνταγματική.

Χαρακτηριστικά, στην απόφαση αναφέρονται τα εξής:

«Οι ρυθμίσεις αυτές δεν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα. Τούτο, διότι, κατά την κρατούσα στην Ολομέλεια γνώμη, με τις ρυθμίσεις αυτές εισάγονται, κατά παράβαση των άρθρων 94 παράγραφος 4 και 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος, άσχετα με την δίκη εμπόδια στην συνταγματικώς κατοχυρούμενη υποχρέωση εκτέλεσης τελεσίδικης, και άρα εκτελεστής, δικαστικής αποφάσεως, με συνέπεια να μην παρέχεται στον νικήσαντα διάδικο η δυνατότητα να επιδιώξει αποτελεσματικά, χωρίς πρόσθετες προϋποθέσεις, την ικανοποίηση της τελεσιδίκως αναγνωρισθείσης αξιώσεώς του.

Η αξίωσή του δε αυτή, καίτοι δικαστικώς αναγνωρισθείσα, θα ικανοποιείται πάντοτε σε μικρότερο, κατ' αποτέλεσμα, ποσό, αφού θα επιβαρύνεται από την, όχι ασήμαντου ύψους, δαπάνη για την έκδοση της εγγυητικής επιστολής, της οποίας δαπάνης δεν προβλέπεται η επιστροφή ούτε σε περίπτωση που η προς εκτέλεση απόφαση καταστεί στη συνέχεια αμετάκλητη.

Επί πλέον, η ρύθμιση αυτή θεσπίζεται κατά παράβαση της αρχής της ισότητος των διαδίκων, μονομερώς υπέρ του δημοσίου. Εξ άλλου, σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για νομοθετική παρέμβαση στην εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως, με έννομο αποτέλεσμα απαγγελλόμενο απ' ευθείας από τον νομοθέτη, ενώ η εν προκειμένω δυνατότητα διορθωτικής παρεμβάσεως του δικαστηρίου περιορίζεται μόνον στο 50% του αμφισβητούμενου ποσού, ακόμη και α ο ιδιώτης τυχόν επικαλείται και αποδεικνύει ότι είναι πλήρως αξιόχρεος».

Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι αποφάσεις της Διοικητικής Ολομέλειας του ΣτΕ δεν είναι δεσμευτικές,  αλλά έχουν ερμηνευτικό χαρακτήρα προς τους δικαστές του δικαστηρίου, τους νομικούς, κ.λπ.

Πηγή: directNEWS.gr